Conclusie
Ik wil als eerste even mijn hoofdvraag en deelvragen herhalen.
Mijn hoofdvraag is: In hoeverre is het verstandig dat de regering een harde aanpak gebruikt bij het regeren van Thailand? 
Om deze hoofdvraag te beantwoorden had ik deelvragen gemaakt die gingen over de betrokken partijen, over de oorzaken, over de regeringsleiders en over de gevolgen. 
In de geschiedenis van de regeringsleiders van Thailand hebben we een harde en ook een wat zachtere aanpak gezien. Met de zachtere aanpak was er een hele tijd een stuk minder geweld, er werd geprobeerd om de Maleisische moslims bij  de besluiten te betrekken. Tijdens de harde aanpak kwam er weer meer geweld, de burgers werden nog meer ontevreden en ook kwamen er meer aanslagen vanuit de opstandelingen.  Ook blijkt dit uit de cijfers die te vinden zijn over het conflict. Over de tijd dat Prem Tinsulanonda aan de leiding was zijn er namelijk niet zoveel hevige aanslagen te vinden, echter is dit anders vanaf 2001 (toen kwam Shinawatra aan de leiding). Dit blijkt uit artikelen van onder andere De Trouw, Global Security en de Aziatische tijger. Hierin wordt verteld over hoe het conflict escaleerde in 2004, maar ook wordt er nog over wat meer aanslagen  verteld die rond de tijd van Shinawatra plaats vonden.
Als ik al deze informatie en cijfers vergelijk kom ik tot de conclusie dat het niet verstandig is om een harde aanpak te gebruiken  bij het regeren van Thailand, omdat er hierdoor alleen maar meer geweld en aanslagen komen en dit dus net zo goed nadelig is voor Thailand. Wel heeft de Thaise regering bij een harde aanpak wat meer macht, maar dat vind ik niet opwegen tegen de verwoestingen die de aanslagen van de opstandelingen aanrichten.