Geschiedenis

Allereerst ga ik het hebben over de geschiedenis van Myanmar, in Myanmar zijn er allerlei voorafgaande gebeurtenissen gebeurd die vooraf zijn gegaan aan de conflicten van nu. Deze gebeurtenissen hebben ervoor gezorgd dat Myanmar al meerdere decennia strijden tegen de regering, maar zijn ze nog steeds de dieperliggende oorzaken van de conflicten nu. De conflicten die ik ga behandelen zijn de 4 groten etnische minderheden die tegen de regering strijden vandaag de dag.

De voortdurende opstanden in Myanmar zijn kort begonnen nadat het land onafhankelijk werd van het Verenigd Koninkrijk in 1948. Ik ga nu vooral de belangrijke gebeurtenissen in de geschiedenis van Myanmar(Birma) bespreken, verdere belangrijke gebeurtenissen worden bij het conflict zelf erin verwerkt.

De geschiedenis begint in 1886 toen Birma een provincie van Brits-Indië wordt. Echter na 62 jaar in de macht van de Britten verkrijgt Birma onafhankelijkheid van Groot-Brittannië in 1948, de etnische minderheden Mon en Karen willen dat hun staten onafhankelijk worden en beginnen hun strijd tegen de overheid.

In 1962 ontstaat de Militaire coup van Generaal Ne Win waarna de junta(door een staatsgreep aan de macht gekomen regerend comité) aan de macht komt. De grondwet wordt afgeschaft en het parlement wordt ontbonden.

In 1982 wordt de Wet inzake Staatsburgerschap aangenomen, vanaf nu kan burgerschap alleen nog worden verkregen door nationale etnische groepen die kunnen bewijzen dat hun voorvaderen vóór 1824 in Birma hebben gewoond. De etnische minderheid Rohingya kan dit niet bewijzen en worden officieel staatloos.

Op 8 augustus 1988 eindigen grootschalige vredesdemonstraties in bloedige rellen.

Verder is een hele belangrijk jaartal 1989 waarin de regering de naam van het land, voorheen Birma, veranderde in Myanmar.

In 1990 wint oppositiepartij Nationale Liga voor Democratie de verkiezingen, maar dit wordt door de junta ongeldig verklaar. Aug San Suu Kyi, de oppositieleider, wordt onder huisarrest geplaatst.

In 2010 zijn de eerste parlementaire verkiezingen sinds 1990, maar de Nationale Liga voor Democratie doet uit protest niet mee met deze verkiezingen.

 In Birma is dus bijna vijftig jaar lang sprake geweest van een militair dictatuur, de junta trok toentertijd alle politieke en bestuurlijke macht naar zich toe omdat ze vonden dat maar één partij mocht worden toegestaan. De onafhankelijke media werd gecensureerd en tienduizenden mensen verdwenen achter de tralies om hun politieke voorkeur. Volgens de junta was dit nodig om de eenheid en de orde van het land te kunnen behouden, maar vele tegenstanders zien het vooral als minachting en machtsmisbruik. De tegenstanders van de junta strijden juist voor meer vrijheid en democratie. Vandaag de dag is de junta inmiddels opgeheven maar het staatshoofd en vele leden van het parlement zijn ex-militairen en dat niet alleen ook een kwart in het parlement is gereserveerd voor het leger. Dit is dus de manier waarop de junta de macht naar zich toe blijft trekken ook al is Myanmar theoretisch democratisch, maar in praktijk is Myanmar nog lang niet vrij en democratisch en dit zorgt voor conflicten met verschillende partijen.